اشعار شب چهارم محرم

مناجات

من را اگر نگاه تو از یاد برده بود

چیزی نداشتم همه را باد برده بود

دیوانه حسینم از آن دم که مادرم

من را کنار پنجره فولاد برده بود

مارا رضا به کرببلا برد و قبل از آن

مارا حسین صحن گوهر شاد برده بود

مارا حسین دست گرفته تمام عمر

مارا وگرنه این همه بیداد برده بود

از شیر مادرم نه که پیش از تولدم

دل را حسین، خانه اش اباد برده بود

مجلس تمام می شود و مادر تورا

از هوش روضه های پر از داد برده بود

مدیون زینب است امامت وگرنه  غم

جان وجود حضرت سجاد برده بود

زینب فرشته بود و پر خویش وا نکرد

پر می گشود اگر همه را باد برده بود

ـــــــــــــــــــــــــ