اشعار شب دوم محرم (حاج محمدرضا طاهری)

شب دوم

مناجات امام زمان (عج)

به سوی ما اگر از سوی تان نگاهی هست

برای گریه ما حال روبراهی هست

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

تو گریه می کنی آنقدر که نگاهی هست

به تکیه آمده ام تا به عرش تکیه کنم

همین که بیرقتان هست تکیه گاهی هست

لباس مشکی ما روسپیدمان کرده

گذشت عمر و  غمی نیست این سیاهی هست

چه داشتیم که مارا خرید مادرتان

در این بساط کمی اشک هست و آهی هست

بسوی کرببلا  ایستاده می میرم

هزار شکر که در سینه قبله گاهی هست

حسین گفتم و زینب حرم به ما بخشید

همیشه لطف شما هست و سرپناهی هست

گهی به سوی مدینه گهی به کرببلا

ببین که محمل زینب سر دوراهی هست

بیا بیا مدینه رویم بهانه اش این بود

میان قافله ام طفل بی گناهی هست

ــــــــــــــــــــ

روضه

ای ذوالجناح من چه نجیب و ساده ای

تو مرکب بهشتی این خانواده ای

این بار اول است به من دل نداده ای

در بهت رفته از حرکت ایستاده ای

از بوی این زمین دلی آشفته ساختی

آری چه خوب کرببلا را شناختی

این قافله در اوج پریشانی آمده

اینجا برای آنچه که می دانی آمده

در مسلخی غریب به مهمانی آمده

از جان برای دادن قربانی آمده

در خون طواف عشق به تصویر می کشند

دل می دهند و عقل به زنجیر می کشند

اینجاست قتلگاه من و بچه های من

تشییع می شود پسرم در عبای من

تقسیم نیزه ها تن صاحب لوای من

در خاک و خون رضا به رضائک دعای من

اینجا امید اهل حرم ذبح می شود

باتیر حرمله پسرم ذبح می شود

اینجا به نیزه بر بدنم چنگ می زنند

با چوب و سنگ بر دهنم چنگ می زنند

هم گرگها به پیرهنم چنگ می زنند

هم نعل اسبها به تنم چنگ می زنند

با چکمه می کند چه بد پشت و رو مرا

با زجر می کشند همه با وضو مرا

اینجا به جان خیمه میفتد شراره ها

وحشت فزاست تاخت و تاز سواره ها

زنجیر می شوند تمام ستاره ها

هی مشت مشت روسری و گوشواره ها

با ضرب کعب نی ز حرم جمع می شوند

مجروح و خسته دور برم جمع می شوند

اینجا محل عهد و حسین است ناگزیر

در زیر آفتاب رها در دل کویر

عریان و قطعه قطعه و پاخورده چون حصیر

در چنگ شمر خواهر منمی شود اسیر

از اشک یاسهای سیاه و کبود،آه

تا شام روی نیزه ز بغض یهود، آه

ــــــــــــــــــــــــ

زمینه

شب جمعه حرم غوغاست   چشای زائرا دریاست

پایین پا بازم بزم     روضه حضرت زهراست

السلام علی     خامس ال عبا

ساکن کرب و بلا    مرمل بالدماء

 یا حسین یا حسین

دلامون غرق آشوبه - به غم و روضه منصوبه
مادری قد کمون امشب - داره به سینه میکوبه

شاه کرب و بلا ارباب - تویی خون خدا ارباب
بگیر آقا دو دستم را - "مَن أتاکُم نَجَا" ارباب

میرسه کاروان از راه     شده هر سینه ای پراه

توی دست علمداره     علم سرخ ثارالله

ــــــــــــــــــ

زمینه 2

میریزه دلم    با زنگ قافله

میریزه دلم    اخرین منزله

بعد مادر پدر و برادرم

الهی که    کم نشه سایه ت از سرم

گره خورده با غصه ها تقدیرم

من از اول این سفر دلگیرم

یه مو کم بشه از سرت می میرم

ویلی ویلی ویلی علی الکربلا

 

میریزه دلم که دشمن سنگدله

میریزه دلم با اسم حرمله

بی رحمن و پره بغض حیدرند

بدون تو   منو اسیری می برند

میترسم بشه قافله آواره

میترسم برای خیمه و گوشواره

میترسم برا مادر و شیرخواره

ویلی ویلی ویلی علی الکربلا

ـــــــــــــــــــــــ

نوحه

این زمین خالی  از دردسر نیست

مقصد آخر این سفر این سفر نیست

خک پای تو سرها   مضطرب شد جگرها

ای تب گریه همسفرها

بوی خون دارد این دور وبرها

ناله خیزد   از دل من

کربلا شد منزل من

وای حسینم وای حسینم

بر لبم سوز و آه و گدازیست
نیزه کی رسم مهمان نوازیست
چاره ام ناشکیبی است
حس و حال عجیبی است
این زمین اولش با غریبی است
آخرش زخم و شیب الخضیبی است
پای عباس شد رکابم
کس ندیده بی نقابم
وای حسینم …

این زمین راز ناگفته دارد
خواهرت خوابی آشفته دارد
گشتم اینجا زمینگیر
پای عشقت شدم پیر
میرسد خواب زینب به تعبیر
تو سر نیزه من بین زنجیر
خاک عالم بر سر من
ای ذبیح مادر من

سنگین -  واحد

غصه و غم خلق شد کل جهان را غم گرفت

از غم تو قلب مخلوقات در عالم گرفت

قبل خلقت روضه خواند و در گل آدم دمید

پس خدا اول برای روضه ی تو دم گرفت

چیست در اسم غم انگیزت که از روز ازل

تا شنید اسم تو را آدم ؛ دل آدم گرفت

کاف و هاء و یاء و عین و صاد یعنی داغ تو

قلب زینب ابتدای سوره ی مریم گرفت

روضه هایت دستگیری می کند از انبیاء

روضه هایت را نباید هیچ دست کم گرفت

هر چه منسوب به تو باشد گره وا می کند

می شود حاجات را از بیرق و پرچم گرفت

هر که دامان تو را از دست داد از دست رفت

تا ابد باید که دامان تو را محکم گرفت

گفت پیغمبر به حیدر غصه ی قتل تو را

فاطمه وقتی شنید این قصه را ماتم گرفت

زنده باشم در رکاب آن امام منتقم

انتقامت را حسین از قاتلت خواهم گرفت

ـــــــــــــــــــ

واحد

سلام ما سلام ما به پرچم بزم عزای تو

سلام ما سلام ما به زائرای کربلای تو

سلامٌ عَلَی هادیا فی الظلام

سلامٌ عَلَی فخر کُلّ أنام

سلامٌ عَلَی عشق علیه السلام

یاحسین صلوا علیکَ

سلام ما سلام ما به محضرتو و بارگاه تو

سلام ما سلام ما به حضرت حر سپاه تو

سلامٌ عَلَی هادیا فی الظلام

سلامٌ عَلَی فخر کُلّ أنام

سلامٌ عَلَی عشق علیه السلام

یاحسین صلوا علیکَ

ــــــــــــــــ

شور

حسین واااای

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه عشق حسینم ای عجل مهلت بده

تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

نوحه ماو همه این سلاما

نثار روح همه پیر غلاما

قال رسول الله نور عینی

حسین منی انا من حسینی

حسین وای

ــــــــــــــــــــ

شور

به سرم شور کربلا دارم    به لب اللهم الرزقنا دارم

عاشق تو بی قراره کربلا کربلا کربلا

راهی به حرم نداره کربلا کربلا کربلا

منو بطلب دوباره کربلا کربلا کربلا

برای تو هلاکـم      همیشه سینه چاکم

یه شب جمعه ای کاش   تو حرم تو کنن خاکم

**********

یه سلام میدم من رو به گنبد به نیابت از سلطان مشهد

همه خاطرات خوبم   کربلا کربلا کربلا

به سینه برات میکوبم کربلا کربلا کربلا

ناله دم غروبم   کربلا کربلا کربلا

الهی که مدینه   شبیه کربلا شه

مثه همین حرم کاش   برای امام حسن   باشه

*********

تو حرم راه میرم سر گردونم    زیارت عاشورا رو میخونم

میگیره دلم پر و بال کربلا کربلا کربلا

 به خدا که میرم از حال کربلا کربلا کربلا

میخوره چشم به گودال کربلا کربلا کربلا

اقام و سر بریدن     به خاک و خون کشیدن

رو تن بی سرش آه     همه با سم اسب کوبیدن

*********************

ـــــــــــــــــ

آقا ببین چشم ترم   بکش دستی سرم

که فکر و ذکر من شده حرم

اربابم به تو من مدیونم

اربابم نوکر این خونم

اربابم نکنی بیرونم

خدا رو صد مرتبه شکر یه عمره سینه زنم و

مدیون مادر پدرم حسین حسین گفتنم و

اربابم حسین یابن الزهرا

ـــــــــــــــــ