اشعار شب سوم محرم

مناجات

به احترام مُحرم بیا ببخش مرا
برای خاطر این اشک ها ببخش مرا
تو در میان عزادار های خود هستی
ندیده چشمم اگر که تو را ببخش مرا
هزار جمعه گذشت و نیآمدی اما
نمرده ام پس از این جمعه ها ببخش مرا
مَبین سیاه دلم که سیاه پوشت توام
بیا به حرمت رخت عزا ببخش مرا
عزیز فاطمه از من اگر که رنجیدی
به ماه ماتم خون خدا ببخش مرا
میان روضه یا در میان سینه زدن
هزار مرتبه دارم دعا ببخش مرا
به زیر سقف حسینیه ها اگر که نشد
به زیر قُبه ی کرب و بلا ببخش مرا
هنوز یه روزنه ی دیگه داریم امشب به آقا التماس کنیم. آقا جانم:
به دختری که زبیداد خارهای بلا
هزار آبله دارد به پا مرا ببخش
الهی به رقیه،الهی به رقیه....
*************

اشعار شب دوم محرم (حاج محمدرضا طاهری)

شب دوم

مناجات امام زمان (عج)

به سوی ما اگر از سوی تان نگاهی هست

برای گریه ما حال روبراهی هست

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

تو گریه می کنی آنقدر که نگاهی هست

به تکیه آمده ام تا به عرش تکیه کنم

همین که بیرقتان هست تکیه گاهی هست

لباس مشکی ما روسپیدمان کرده

گذشت عمر و  غمی نیست این سیاهی هست

چه داشتیم که مارا خرید مادرتان

در این بساط کمی اشک هست و آهی هست

بسوی کرببلا  ایستاده می میرم

هزار شکر که در سینه قبله گاهی هست

حسین گفتم و زینب حرم به ما بخشید

همیشه لطف شما هست و سرپناهی هست

گهی به سوی مدینه گهی به کرببلا

ببین که محمل زینب سر دوراهی هست

بیا بیا مدینه رویم بهانه اش این بود

میان قافله ام طفل بی گناهی هست

ــــــــــــــــــــ

اشعار شب اول محرم

مناجات امام زمان(عج)

شب اول  محرم

بر سینه خود میفشارم زانوی غم را

وقتی که بی تو باز می بینم محرم را

صاحب عزا با دست های خویش کوبیدی

 بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را

ای آسمان چشمه جوشان اشک خون

پربارتر کن بارش این اشک نم نم را

هرشب میان کوچه ها بر سینه خواهی زد

وقتی که می خوانند شور و نوحه و دم را

بر رشته پرچم دخیل گریه گریه می بندم

آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را

با اذن زهرا اذن مولا اذن پیغمبر

با اذن تو پوشیده ام این رخت ماتم را

دلشوره دارم اربعین را از همین اول

امضا کن آقاجان برات کربلایم را

ـــــــــــــــــــــــ